Οὐ καταισχυνῶ τὰ ὅπλα τὰ ἱερὰ

«ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΟΥΣ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ»

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

Δέος προκαλούν οι τελευταίοι διάλογοι του ηρωικού Ρώσου αξιωματικού των ειδικών δυνάμεων Spetsnaz Alexander Prokhorenko που σκοτώθηκε στην Παλμύρα και δημοσιεύει σήμερα το pronews.gr, ο οποίος επέλεξε να πεθάνει με τιμή για να μην σκυλευθεί και διαποπεμφθεί η σορός του από τους ισλαμιστές,oι οποίοι τον είχαν περικυκλώσει την στιγμή που τελείωναν τα πυρομαχικά του,αιτούμενος από την ρωσική Αεροπορία να βομβαρδίσει ανηλεώς στις συντεταγμένες που βρίσκονταν ο ίδιος ώστε να πάρει μαζί του στον «άλλο κόσμο» τους επίδοξους δολοφόνους του.

Δεν αυτοπυροβολήθηκε όπως είχε διαρεύσει στην αρχή αλλά όταν του εξαντλήθηκαν τα πυρομαχικά και διαπίστωσε πως είχε περικυκλωθεί κάλεσε τα ρωσικά μαχητικά να βομβαρδίσουν τη θέση του δίνοντας τις συντεταγμένες που είχε εγκλωβιστεί και έσπειρε το θάνατο σε εκατοντάδες ισλαμιστές.

Όπως έγινε γνωστό απογειώθηκαν από την νότια Ρωσία Su-34 με εναέριο ανεφοδιασμό από Il-78 μαζί με στρατηγικά βομβαρδιστικά Τu-22 που συνέδραμαν στις επιδρομές.

 

  

Αξιωματικός: Είμαι σε κίνδυνο, επαναλαμβάνω είμαι σε κίνδυνο.

Κέντρο: παρακαλώ επαναλάβετε και επιβεβαιώστε

Αξιωματικός: Με έχουν εντοπίσει, μου ρίχνουν από παντού, είμαι στόχος, αίτημα εκκένωσης αμέσως

Κέντρο: αίτηση εκκένωσης αναγνώρισε

Αξιωματικός: παρακαλώ επισπεύστε έχω ελάχιστα πυρομαχικά, δεν μπορώ να τους κρατήσω για πάρα πολύ ακόμα, παρακαλώ επίσπευση

Κέντρο: Επιβεβαιώθηκε, να τους κρατήσετε μακριά, να συνεχίσετε να ανταποδίδετε τα πυρά, πηγαίνετε σε ασφαλή θέση,η εναέρια υποστήριξη είναι σε παρακολούθηση, οι συντεταγμένες

Αξιωματικός: (δίνει τις συντεταγμένες)

Κέντρο: επαναλαμβάνει συντεταγμένες ΕπιβεβαιώνειCgu

Αξιωματικός: επιβεβαιώστε, παρακαλώ επισπεύστε τελειώνουν τα πυρομαχικά με έχουν περικυκλώσει τα καθάρματα

Κέντρο: 12 λεπτά θα χρειαστούν μέχρι την εκκένωση, να επιστρέψετε σε ασφαλή γραμμή, επαναλαμβάνω επιστροφή σε ασφαλή γραμμή

Αξιωματικός: είναι κοντά, είμαι περικυκλωμένος, αυτό μπορεί να είναι το τέλος, πείτε στην οικογένειά μου, τους αγαπώ πολύ

Κέντρο: επιστρέψτε στην πράσινη γραμμή, να συνεχίσετε την ανταπόδοση πυρών, η βοήθεια είναι καθ οδόν και καλύπτετε από αεροπορική υποστήριξη

Αξιωματικός: αδύνατον είμαι περικυκλωμένος, είναι τόσα πολλά αυτά τα καθάρματα

Κέντρο:σε 10 λεπτά, να επιστρέψετε στην πράσινη γραμμή

Αξιωματικός: Δεν μπορώ είναι γύρω μου και με έχουν εγκλωβίσει, παρακαλώ βιαστείτε

Κέντρο: μετακινηθείτε προς την πράσινη γραμμή, επιστρέψτε στην πράσινη γραμμή

Αξιωματικός:εφθασαν, διεξάγετε την αεροπορική επιδρομή τώρα παρακαλώ βιαστείτε, αυτό είναι το τέλος, πείτε στην οικογένειά μου ότι εγώ τους αγαπώ και ότι έχασα τη ζωή μου πολεμώντας για την πατρίδα μου.

Κέντρο: δεν είστε στην πράσινη γραμμή

Αξιωματικός:σας παρακαλώ , είμαι περικυκλωμένος, βρίσκονται εντός, δεν θέλω να με πάρουν και να με διαπομπέυσουν διεξάγετε την αεροπορική επιδρομή, θα διαπομπεύσουν εμένα και την στολή μου. Θέλω να πεθάνω με αξιοπρέπεια και να πάρω όλα αυτά τα καθάρματα μαζί μου. Παρακαλώ τελευταία μου επιθυμία, διεξάγετε την αεροπορική επιδρομή, ειδάλλως θα με σκοτώσουν.

Κέντρο: επιβεβαιώστε το αίτημά σας

Αξιωματικός: αυτοί έξω έξω, αυτό είναι το τέλος διοικητής, ευχαριστώ εσάς, ενημερώστε την οικογένειά μου και τη χώρα μου, τους αγαπώ. Πείτε τους ήμουν γενναίος και αγωνίστηκα μέχρι το τέλος.Παρακαλώ να φροντίσετε την οικογένειά μου, να εκδικηθείτε για το θάνατό μου, διοικητή αντίο, πείτε στην οικογένειά μου τους αγαπώ

Κέντρο: διαταγή αεροπορικής επιδρομής.

 

ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΤΟΥΡΚΙΑΣ-ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

Ένα άγνωστο ένα διπλωματικό επεισόδιο ανάμεσα στην Τουρκία και τη Γερμανία με αφορμή ένα σατυρικό βίντεο αποκαλύπτει με δημοσίευμά του το Der Spiegel.

Το γερμανικό περιοδικό αναφέρει ότι το επεισόδιο ξεκίνησε από ένα βίντεο διάρκειας 2 λεπτών που μεταδόθηκε στις 17 Μαρτίου από την κρατική γερμανική τηλεόραση και στο οποίο σατιριζόταν ο Τούρκος πρόεδρος.

Το βίντεο μεταδόθηκε στην εκπομπή «Extra3» είχε τίτλο «Erdowi, Erdowo, Erdogan» και σε αυτό λέγεται για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ότι «ζει σαν βασιλιάς, ο κύκνος από το Βόσπορο» και «ένας δημοσιογράφος που γράφει οτιδήποτε δεν αρέσει στον Ερντογάν, θα βρίσκεται αύριο στη φυλακή».

Η αντίδραση της Τουρκίας ήρθε την περασμένη Τρίτη, όταν η Άγκυρα κάλεσε για εξηγήσεις τον Γερμανό πρεσβευτή.crashonline.gr

ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ,  

 

 

ίναι σε όλους γνωστό πως ο Άρης Βελουχιώτης είναι ο “ήρωας” του Αλέξη Τσίπρα. Όπως για πολλούς εξ ημών είναι ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης και τόσες άλλες φωτεινές μορφές που θυσίασαν τη ζωή τους για το Μεγαλείο της Ελλάδος.

Για τον Πρωθυπουργό, είναι ο Άρης Βελουχιώτης!!

Δηλαδή, ο πρωταγωνιστής λουτρού αίματος της σφαγής του Μελιγαλά.

Πρόκειται, ίσως, για την πιο εγκληματική φυσιογνωμία της νεώτερης Ελλάδος, που κάποιοι σήμερα επιχειρούν να τον αγιοποιήσουν και να τον δοξάσουν ως σύμβολο της “εθνικής μας αντίστασης”.

Το πραγματικό του όνομα ήταν Αθανάσιος Κλάρας και το κομματικό του ψευδώνυμο – που του το κόλλησαν οι σύντροφοί του – ήταν “Μιζέριας”. Αιώνιος φοιτητής της Γεωπονικής Σχολής, αλλά και κλέφτης, ψεύτης, λωποδύτης, πλαστογράφος και κοινός κατάδικος των φυλακών. Βέβαια, το 1923 έγινε και κομμουνιστής. Είχε γεννηθεί στη Λαμία το 1905.

Δείτε παρακάτω το ποινικό μητρώο του “Μιζέρια”, του αρχικαπετάνιου του ΕΛΑΣ:

• Απόφαση 988/24.7.1925 Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης: 2 χρόνια φυλάκιση για κλοπή.
• Απόφαση 1254/20.9.1929 Πλημμελειοδικείου Αθηνών: 20ήμερη φυλάκιση για αυτοδικία.
• Απόφαση 509/23.5.1930 Πλημμελειοδικείου Αθηνών:  2 μήνες φυλάκιση για αντίσταση κατά της αρχής.
• Απόφαση 108/25.6.1934 Πλημμελειοδικείου Αθηνών: 4 μήνες φυλάκιση για πλαστογραφία.
• Απόφαση 849/5.9.1934 Πλημμελειοδικείου Μυτιλήνης: 1 μηνός φυλάκιση για πλαστογραφία.
• Απόφαση 13030/20.9.1934 Πλημμελειοδικείου Αθηνών: 2,5 μήνες φυλάκιση για ψευδορκία.
• Απόφαση 1835/3.11.1937 Πλημμελειοδικείου Αθηνών: 3 μήνες φυλάκιση για πλαστογραφία.
• Απόφαση 1989/1939 Πλημμελειοδικείου Αθηνών: 6 μήνες φυλάκιση για ψευδορκία.

Τα φυσικά σύνορα της Ελλάδος, δεν είναι πέραν από τον Όλυμπο.

Η έμφυτη ομοφυλοφιλία του, του δημιούργησαν μια εκρηκτική ψυχοπαθολογία που έβρισκε διέξοδο μόνον σε μια πρωτοφανή σκληρότητα και σαδισμό προς τους συνανθρώπους του και ιδιαίτερα προς τους αντιπάλους του. Ακόμα και οι σύντροφοί του στο κόμμα τον θεωρούσαν ένα εγωπαθές, πονηρό, κτηνώδες και απάνθρωπο άτομο, χωρίς ίχνος ανθρωπισμού.

Τα παραπάνω αποδεικνύονται από το μικρό απόσπασμα που σας παραθέτω παρακάτω από το λόγο του Άρη Βελουχιώτη το 1943 στη Δεσφίνα.  

«Σύντροφοι και συντρόφισσες, τον πραγματικό σκοπό μας μέχρι σήμερα δεν τον έχουμε αποκαλύψει…Εάν ρωτήσεις καλά – καλά κάθε στρατιώτη απ’ αυτούς τι επιθυμεί δεν θέλει τίποτε άλλο από του να φτάσει σύντομα σπίτι του, στη δουλειά του και στα παιδιά του. Σας φέρνω παράδειγμα πως μαςεπιβάλλανε στο 1912 και στο 17 και μετά στα 20 να πολεμήσουμε για να κατακτήσουμε τη Μακεδονία και τη Θράκη και τη Μικρά Ασία και να υποδουλώσουμε λαούς σαν τους Βουλγάρους και τους Τούρκους και να ανοίξουμε έτσι ένα άσπονδο μίσος μεταξύ μας, ιδίως με τους Βουλγάρους ενώ τα φυσικά σύνορα της Ελλάδος, δεν είναι πέραν από τον Όλυμπο και μπορούμε πολύ καλά να ζήσουμε χωρίς να έχουμε υποδουλώσει άλλο λαό … Ο πρώτος μας σκοπός που θα έχουμε μόλις επικρατήσουμε θα είναι να σφάξουμε όλη την άτιμη φάρα των αξιωματικών του αστικού στρατού που άλλο δεν κάνανε πριν παρά κινήματα για να παίρνουνε γαλόνια μισθούς και να γίνονται Πρόεδροι Δημοκρατίας ή Βασιλιάδες. Το κίνημα του Ζέρβα είναι κίνημα πουλημένο στους Εγγλέζους και αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα τους. Είναι τελείως ξένο με τον Ελληνικό λαό, αλλά έχουμε και μ’ αυτόν λογαριασμούς που πολύ γρήγορα θα τους ξεκαθαρίσουμε για να φύγει κάθε εμπόδια από το δρόμο μας… Από τώρα και στο εξής όλοι πάνω στα πηλίκια σας θα γράψετε με κόκκινα γράμματα “Ερυθρός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός ΕΛΑΣ Ζωή ή θάνατος”».

Αυτός είναι ο “Δημοκράτης” ήρωας του σημερινού Πρωθυπουργού της Ελλάδος. Αυτός ο μισαλλόδοξος σφαγέας των Ελλήνων Άρης Βελουχιώτης.

Από αυτόν τον κοινό λωποδύτη, εμπνέεται ο Πρωθυπουργός μας. Γι΄ αυτό και τον αντιγράφει. Θέλει να επαναφέρει τα σύνορα της Ελλάδος στον Όλυμπο.

Άλλωστε, αυτό υποδηλώνει η πολιτική της κυβερνήσεως των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στις προσφυγικές ροές από την Τουρκία. Που εγκλωβίζουν στην Πατρίδα μας χιλιάδες πρόσφυγες – μετανάστες – λαθρομετανάστες – παράτυπους μετανάστες (σύγχρονος όρος των Συστημικών ΜΜΕ). Που κατασκευάζουν εκατοντάδες HotSpotsγια να τους “φιλοξενήσουν”. Αποκρύπτοντας από τον ελληνικό λαό ότι θα παραμείνουν στην Πατρίδα, αιώνια. Και δεν είναι τυχαίο πως οι περισσότεροι εξ αυτών θα “φιλοξενηθούν” στη Βόρεια Ελλάδα. Έχετε ακούσει για κατασκευή HotSpotστην Πελοπόννησο;

Ο διαμελισμός της Ελλάδος και του Έθνους μόλις ξεκίνησε. Ο ελληνικός λαός τίθεται προ των Εθνικών ευθυνών του. Θα παραδώσει την Πατρίδα του στους αριστερό-μπολσεβίκους; Θα δεχθεί να τιμούν την επέτειο της Εθνικής μας εορτής της 25^ης Μαρτίου, Μουσουλμάνες που παρελαύνουν με τις μαντίλες στο κεφάλι; Αυτές πράγματι τι ακριβώς τιμούν τη συγκεκριμένη ημέρα;

Οι ήρωες του ΄21 ελευθέρωσαν την Ελλάδα από την Τουρκιά, και ο Τσίπρας και η παρέα του μας παραδίδουν πάλι σ΄ αυτούς!!

Θα το ανεχτούμε;

apostoloupanos

 

Ο ΓΑΠ ΜΑΣ ΕΒΑΛΕ ΣΤΟ ΔΝΤ ΚΑΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΜΑΣ ΞΑΝΑΕΒΑΛΕ, 

\ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ, 

\ΕΛΛΗΝΑ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΟΤΙ ΣΥΜΒΕΙ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

\ΓΕΛΑΝΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟΥΣ ΜΑΣ ΘΕΩΡΟΥΝ

Ανθρώπινες ροές, σύγχρονο όπλο πολλαπλού σκοπού.

                                 

Σε όλες σχεδόν τις ανθρώπινες ροές, δεν φαίνεται άμεσα, ούτε ποιος τις έχει σχεδιάσει, ούτε ποιος τις κινεί και ούτε ποιος ωφελείται από ροές αυτές. Το μέγεθος του αποτελέσματος της εφαρμογής του ασύμμετρου αυτού όπλου -της ‘μεταναστευτικής ροής’- θεωρείται υπερδιπλάσιο σε σύγκριση με τα αποτελέσματα τα οποία επιφέρει μια άμεση στρατιωτική επέμβαση. Ο τρόπος που πραγματοποιούνται είναι ΄βελούδινος’, πατάνε σταθερά πάνω στα ανθρωπιστικά αισθήματα των πολιτών και τα παραλύουν. Τα αποτελέσματα δε που επιφέρουν είναι μη αναστρέψιμα. Από μόνες τους οι ‘ροές’ απενεργοποιούν την άμυνα μιας χώρας. Αυτά και άλλα πολλά ισχυρίζεται –και ήδη τα βλέπουμε- η θεωρητικός του θέματος Kelly M. Greenhill στο βιβλίο της Weapons of Mass Migration.

Δείτε για παράδειγμα πως ο στρατός μας, το λιμενικό και η αστυνομία βρέθηκαν να εργάζονται καθημερνά για την στήριξη και συντήρηση του εισερχόμενου ξένου πληθυσμού. Οι επίσημες κρατικές αρχές (πχ λιμενικό, ο στρατός κλπ) δεν επεμβαίνουν στα εσωτερικά του μεταφερόμενου πλήθους. Βοηθούν διακριτικά. Αντίθετα οι ξενοκίνητες και ξενο-πληρωμένες ΜΚΟ και οι διάφοροι σταλμένοι ‘αλληλέγγυοι’ και ΄φίλοι’ και ‘εθελοντές’, εισέρχονται στο εσωτερικό της κάθε ροής και καθοδηγούν τη μάζα κατά όπως έχουν λάβει εντολή.

Η οργάνωση των ανθρώπινων ροών είναι μια πολύ πολύπλοκος διαδικασία η οποία απαιτεί ‘δίκτυα’, δαπάνες και υψηλή τεχνογνωσία. Για παράδειγμα οι μεταναστευτικές ροές που οργανώνονται από την Βόρεια Αφρική, γίνονται περίπου ως εξής: συγκεντρώνονται οι μετανάστες στην Λιβύη από διάφορα σημεία, και εκεί τους δίνεται η ‘γραμμή’ (από ανθρώπους των δικτύων) να λένε ότι είναι από την Ερυθραία ώστε να τύχουν στην Ευρώπη μεταχείριση πρόσφυγα. Φυσικά όλοι κινούνται χωρίς χαρτιά. Να σημειώσουμε ότι στην Ερυθραία σήμερα είναι κυρίαρχο το λεγόμενο Λαϊκό Μέτωπο. Ένα από τα «εγκλήματα» του Λαϊκού Μετώπου, είναι ότι αρνήθηκε, όχι μόνο οιαδήποτε στρατιωτική συνεργασία με τις ΗΠΑ, αλλά επιπλέον και κάθε βοήθεια από τη Παγκόσμια Τράπεζα! Η αντίδραση του Λευκού Οίκου άμεση. Προτρέπει τους πολίτες της φτωχής αυτής χώρας σε μαζική μετανάστευση. Επιπλέον διασφαλίζει ότι κάθε Ερυθραίος που διαφεύγει από τη χώρα – φυσικά χωρίς χαρτιά-, θα αναγνωρίζεται αυτόματα ως πρόσφυγας και θα απολαμβάνει ανάλογης προστασίας (αυτό αποδεικνύεται από σχετικό έγγραφο που απεκάλυψαν τα Wikileaks). Δηλαδή η δαιμονοποίηση της Ερυθραίας (Συρία κλπ) εξυπηρετεί και σε άλλους σκοπούς. Στην πράξη όμως ο πραγματικός αριθμός των Ερυθραίων μεταναστών πολύ μικρός.

Το ίδιο συμβαίνει και με τους δικούς μας μετανάστες οι οποίοι δηλώνουν σχεδόν όλοι Σύριοι, αλλά στην πραγματικότητα ελάχιστοι από αυτούς είναι Σύριοι.

Από την αντίπερα όχθη, ο Σύνδεσμος Γερμανών βιομηχάνων, επιζητεί κάποια εκατομμύρια μετανάστες -και δεν το κρύβει- τους οποίους θα χρησιμοποιήσει προσεχώς η Γερμανική βιομηχανία ώστε να ελαττώσει το κόστος των παραγομένων προϊόντων και έτσι να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό που δέχεται κυρίως από Κίνα και Ινδία. Γι’ αυτό και η σχετική δήλωση της Μέρκελ: «Οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι». Και ταυτόχρονα αδιαφορεί για την ανεργία των Γερμανών πολιτών, η οποία ήδη ανέρχεται σε μερικά εκατομμύρια. Μάλιστα ήδη έχει προσλάβει μερικούς μετανάστες στους οποίους δίνει περίπου 800 ευρώ/μήνα έναντι 3200 ευρώ/μήνα περίπου, που πληρώνει στους παλαιούς εργάτες της ίδιας αλυσίδας παραγωγής. Δηλαδή ούτε λίγο, ούτε πολύ οι Γερμανοί Βιομήχανοι και άλλοι νεοφιλελεύθεροι εργάζονται να κάνουν την Ευρώπη μια σύγχρονη φυλακή σκλάβων και να επιστρέψουν έτσι ολόκληρη την Ευρώπη στον μεσαίωνα.

Οι μεταναστευτικές ροές είναι ένα από τα ισχυρότερα και καλομελετημένα σύγχρονα όπλα της νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης του κόσμου στην προσπάθειά της να εφαρμόσει την υπερ-φασιστική ιδεολογία της. Οι μεταναστευτικές ροές εξυπηρετούν πολλούς σκοπούς ταυτόχρονα και διασφαλίζουν με αποτελεσματικό τρόπο την νεοφιλελεύθερη κυριαρχία, η οποία σήμερα αναστατώνει ολόκληρο τον πλανήτη και σκορπάει τον τρόμο και την δυστυχία ανηλεώς.

Α.Λ

Γιώργος Καραμπελιάς : Σε σταυροδρόμι επιβίωσης ο Ελληνισμός 

 

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

Συγκλίνουσες πληροφορίες από συνήθως αξιόπιστους διπλωματικούς παρατηρητές εδώ και στο εξωτερικό, κάνουν λόγο για ισχυρές πιέσεις των ΗΠΑ, ειδικότερα της Κυρίας Νούλαντ, του κεντρικού ηγετικού πυρήνα των νεοσυντηρητικών, να κλείσει άμεσα το θέμα της “Μακεδονίας”. Πακέτο θέλουν να πάει και η αναγνώριση Κοσσόβου από την Αθήνα.

Η άμεση επιδίωξη είναι να προχωρήσει επιτέλους η ένταξη όλων των βαλκανικών χωρών στο ΝΑΤΟ και η “ολοκλήρωση” της περιοχής, με την οριστική εξάλειψη διαφόρων “ανορθογραφιών”, όπως ο ελληνικός λαός και το “αντιστασιακό” DNA του, ενόψει πολεμικών προετοιμασιών κατά της Ρωσίας. Αυτή την επιδίωξη υπηρετεί και η ανάπτυξη του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο. Η απώτερη συνέπεια θα είναι η περαιτέρω εξασθένιση της ελληνικής εθνικής ιδεολογίας και κρατικής συνοχής.

Το πρόσφατο κλείσιμο των βορείων συνόρων της χώρας έδειξε, πέραν αμφιβολίας, ότι συνεχίζεται επιταχυνόμενη η γεωπολιτική της “περικύκλωση” και “απομόνωση”, από όλες τις κατευθύνσεις,απαραίτητο στάδιο προτού επέλθει το τέλος του ελληνικού κράτους, όπως το γνωρίσαμε τους δύο τελευταίους αιώνες. Θα διατηρηθεί μια ταμπέλα “Ελληνική Δημοκρατία”, ίσως τελικά να αντιστοιχεί σε έδαφος πιο περιορισμένο από σήμερα, αλλά πιο σοβαρή και από ενδεχόμενο εδαφικό ακρωτηριασμό θα είναι η οριστική απώλεια της λαϊκής, κρατικής, εθνικής κυριαρχίας. Θα αφαιρεθεί όλο το περιεχόμενο του “αυγού” και θα παραμείνει το περίβλημά του. Δύσκολα λαός και έθνος μπορούν να επιβιώσουν αξιοπρεπώς στον σημερινό κόσμο χωρίς κράτος.

Η διαδικασία άρχισε με τις Δανειακές Συμβάσεις που ακρωτηρίασαν σε σημαντικό βαθμό την ελληνική κυριαρχία, προκάλεσαν μείζονα οικονομική-κοινωνική εξασθένιση της Ελλάδας και, άρα, της ικανότητάς της να αμυνθεί ή να απειλήσει με μεγάλο κόστος τις δυνάμεις που της επιτίθενται (κατάργηση του ελληνικού δικαίου και των δικαστηρίων στο χρέος με το ΡSI). Συνεχίστηκε με επιδέξια εκμετάλλευση των φιλοδοξιών της ηγεσίας των “αντιμνημονιακών” για την χειραγώγησή τους, που επέτρεψε την επί δυόμισι χρόνια “αναμονή”, ενώ εμπόδισε την προετοιμασία τους για ρήξη-διαπραγμάτευση (τα δύο είναι αλληλένδετα) οδηγώντας στη συνθηκολόγηση, καταφέροντας σπουδαίο πλήγμα στην αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση του ελληνικού λαού, συμβάλλοντας περαιτέρω στη διεθνή του απομόνωση. Κάθε φορά που ο γράφων βρίσκεται έξω, όσοι συναντώ με ρωτάνε τι γίνεται στην Ελλάδα, το ύφος τους όμως θυμίζει μνημόσυνο.

Η χώρα είναι σήμερα πολιτικά “αποκεφαλισμένη”. Μπορεί να βρεθεί σε “κενό εξουσίας” ανά πάσα στιγμή, όπως βρέθηκε το 1974, με τη διαφορά ότι τότε υπήρχαν σειρά από καλές ή κακές “εφεδρείες” (Καραμανλής, Κανελλόπουλος, Μαύρος, Ζίγδης, Παπανδρέου, αριστερά κλπ.) και μια ολόκληρη παράταξη αριστεράς-κεντροαριστεράς, που, εξορισμένη από εξουσία και διοίκηση, διατηρούσε ακόμα κάποια ιδεολογικά και ηθικά χαρακτηριστικά. Μπορεί επίσης να τη σπρώξουν σεασύντακτη έξοδο, με βαρείς όρους, κυρίως αναγνώριση του χρέους, από την ευρωζώνη – είναι άλλο να το επιδιώξεις ή διακινδυνεύσεις εσύ, στα πλαίσια στρατηγικής σου και άλλο να στο κάνουν άλλες δυνάμεις στα πλαίσια της δικής τους. Κανονικά, μια κατάσταση σαν τη σημερινή εγκυμονεί κίνδυνο δικτατορίας ή εμφύλιας σύρραξης.

Ο εγκλωβισμός δυνητικά εκατοντάδων χιλιάδων δυστυχών προσφύγων και μεταναστών, που είναι αδύνατο να ενσωματωθούν, αν μη τι άλλο λόγω της κοινωνικο-οικονομικής κατάστασης, όχι μόνο δημιουργεί ανυπέρβλητα προβλήματα  και νέα, “δημογραφική” απειλή, αλλά έχει σωρεία δυνάμει εκρηκτικών συνεπειών. Γράψαμε στις 29.2. ότι θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε “στρατόπεδο συγκέντρωσης”. Σε “πυριτιδαποθήκη” τη μετατρέπουν, έτοιμη να εκραγεί όταν η α’ ή β’ δύναμη αποφασίσει να την “τινάξει στον αέρα”. Συνήθως, πίσω από κάθε κρίση, τα τελευταία 25 χρόνια, βρίσκουμε μονίμως τα ίχνη μιας δύναμης – τους βρίσκουμε πίσω από τους “πολέμους κατά της τρομοκρατίας” και από την τρομοκρατία, πίσω από τη διοχέτευση ροών προσφύγων και την επιδέξια χρήση των αντιδράσεων στην παρουσία τους. Αυτοί σχεδιάζουν, εμείς υφιστάμεθα. Για να υλοποιήσουν τα σχέδια χρησιμοποιούν “χρήσιμους ηλίθιους” (η Αθήνα μετά το 2009 και το Βερολίνο, αν υιοθετήσουμε την επιεικέστερη και όχι την άλλη, πολύ χειρότερη εκδοχή) και “επικίνδυνους προβοκάτορες” (Ερντογάν)

‘Έρχεται και άλλο “πακέτο”. Ο σχεδιασμός προβλέπει την διάλυση όποιας δυνατότητας γεωπολιτικής συνεργασίας με τη Ρωσία, αλλά και την καταστροφή όσων στοιχείων απομένουν από το κοινό αμυντικό δόγμα Ελλάδας-Κύπρου. Το σπάσιμο οποιασδήποτε, έστω και θεωρητικής δυνατότητας συνεργασίας με τη Ρωσία και ο κλονισμός του άξονα Ελλάδας-Κύπρου είναι το τελευταίο στάδιο πριν από την τελική “επίθεση” κατά του ελληνικού κράτους.

 Δεν θέλουμε προς το παρόν να γράψουμε περισσότερα, απλώς εκφράζουμε την ελπίδα η κυβέρνηση να σταματήσει ολισθηρή πορεία που εγκαινίασε στους δύο παραπάνω τομείς.

Η Αθήνα, ήδη σε απολύτως εσφαλμένη τροχιά στο θέμα “Τουρκία” και την ένταξή της στην ΕΕ, από πολλών ετών, με κυβέρνηση απολύτως “ελλειμματική” στο θέμα “έθνος”, “κράτος”, “διεθνής πολιτική”, ασυνείδητα υπό το κράτος ξένων στρατηγικών επιρροών, όπως το σύνολο σχεδόν της πολιτικής τάξης και κρίσιμοι κρατικοί τομείς, βρίσκεται τώρα και υπό την Δαμόκλειο Σπάθηπροσφυγικών ροών που κρατάει ο Ερντογάν.

Το μεγάλο κεφάλαιο όμως θα είναι η απειλούμενη διάλυση του κυπριακού κράτους, καταστροφή χειρότερη από το ’22, που έρχεται, με την προσπάθεια να περάσει το νέο  σχέδιο Ανάν.  Η Ελλάδα δεν επιβιώνει χωρίς την Κυπριακή Δημοκρατία, ούτε η Κυπριακή Δημοκρατία χωρίς την Ελλάδα.

Υπάρχει ελπίδα; Για να υπάρξει ελπίδα πρέπει να συντρέξουν ταυτόχρονα σειρά παράγοντες. Μαζική κινητοποίηση του ελληνικού λαού, οργάνωσή του σε νέες συλλογικές δομές, συνεταιριστικές και άλλες, δημιουργία παγκόσμιου κινήματος αλληλεγγύης, διατήρηση της ψυχραιμίας και ευθυκρισίας του λαού μας, διαμόρφωση παράλληλα εθνικής ηγεσίας υψηλοτάτου επιπέδου, πολύ αποφασιστικής, πολύ ικανής να ελιχθεί σε μια από τις πιο επικίνδυνες συγκυρίες που βρέθηκε ο ελληνισμός, που θα μπορέσει να κινητοποιήσει όλους τους ‘Ελληνες και στο εξωτερικό και όσες δυνάμεις, όπου γης, για δικούς τους λόγους, μπορούν να μας βοηθήσουν.

Σημείωση: Συμβουλή προς “μπουμπουνοκέφαλους”. Η Ελλάδα βρέθηκε στην “πρώτη γραμμή” του αγώνα των αγορών κατά της δημοκρατικής Ευρώπης. Δεν τη συμφέρει να βρεθεί και στην πρώτη γραμμή τυχόν “πολέμου κατά του Ισλάμ”. Μόνο ασυνάρτητοι ή προβοκάτορες μπορούν να αρχίσουν να αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες ως ατομικούς “εισβολείς”. Επιπλέον, που ήταν οι “νεοεθνικόφρονες” της κακιάς ώρας στις 5 Ιουλίου 2015; Με το ‘Όχι ή με το Ναι στην αποικιακή σύμβαση; 

www.konstantakopoulos.gr

Μια είδηση και μια προφητεία που μας ανάβουν φωτιές

 

 

Επιπλέον μέτρα 3 δισ. ζητά η τρόικα – «Θα πέσουμε», λέει το Μαξίμου

ΕΜΕΙΣ ΑΠΑΝΤΆΜΕ 

Ο χρόνος κυλά σε βάρος της Ελλάδας όσο είναι ανοιχτή η αξιολόγηση και η εμπλοκή δεν θα αργήσει να παρουσιαστεί, αφού οι δανειστές ζητούν το μίνιμουμ επιπλέον μέτρα 3 δισ.

Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι οι δανειστές δεν επιθυμούν να κλείσει η αξιολόγηση διότι δεν θέλουν να ξεκινήσει η συζήτηση για το χρέος.

Οι εκτιμήσεις των οικονομολόγων αναφέρουν ότι ακόμα και αν συμφωνήσει το ΔΝΤ ότι το 2015 έκλεισε με πρωτογενές πλεόνασμα 0,2% αντί για έλλειμμα 0,6% όπως αυτό εκτιμά, οι συζητήσεις και η επίτευξη συμφωνίας προϋποθέτουν «μίνιμουμ» νέα μέτρα 3 δισ. ευρώ από το 2016 έως το 2018, με στόχο την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ.

 

25η Μαρτίου 2016: Ελευθερία στα νεώτερα χρόνια

 

 

«Ελευθερία ή θάνατος» είναι η φράση όλων ανεξαιρέτως των εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων από τον 18ο μέχρι τον 20ο αιώνα. Θα αρχίσω και θα τελειώσω με τον Ρήγα Φεραίο.

«Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή
παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή»,

Έσχατη λοιπόν υπόθεση η ελευθερία. Όπως έσχατος είναι και ο θάνατος. Η επίδειξη αυτοθυσίας που τόσο συχνά καταμαρτυρείται προσδιορίζει και την Υπέρτατη θέση της ελευθερίας στην ανθρώπινη ζωή. Την φράση «Ελευθερία ή θάνατος» την ακούμε με τις ίδιες ή διαφορετικές λέξεις επί χιλιετίες. Είναι μια γενική κοσμοθεωρητική παραδοχή που ενσαρκώνει την αξίωση μιας κοινωνικής οντότητας να απαλλαγεί από εξωγενείς δεσποτισμούς και κατεξουσιασμούς.
Όμως, είναι συνάμα και αξίωση για δημοκρατία σύμφωνα με την ανθρωπολογική ετερότητά μιας κοινωνικής οντότητας. Βασικά, τονίζουμε, η Ελευθερία κλασικά νοούμενη, όπως για παράδειγμα ήταν φυτεμένη στο ιστορικό μυαλό του Ρήγα, δεν είναι μεταφυσική έννοια, άπιαστη, άυλη και υποθετική.
Η Ελευθερία έχει τρεις χειροπιαστές όψεις: Την Ανεξαρτησία, την Δημοκρατία και την κορύφωση του πολιτειακού βίου με την κατάκτηση της Πολιτικής Ελευθερίας.
Με φιλοσοφικούς όρους, Ελευθερία είναι η απερίσπαστη απόλαυση της ανθρώπινης ετερότητας. Ετερότητα είναι η δυνατότητα μιας οντότητας να υπάρχει ως διακριτή ταυτότητα, μοναδική, ανόμοια, ανεπανάληπτη, να είναι δηλαδή ετερότητα ως προς καθετί που δεν είναι ο εαυτός της. Η αξίωση ελευθερίας, είναι, ουσιαστικά, η αξίωση μιας κοινωνίας να απολαύσει την ανθρωπολογική ετερότητά της όπως κτίστηκε χωροχρονικά.
Αξίωση αυτοθέσμισης, αυτοδιάθεσης, ισοτιμίας με τις άλλες κοινωνίες, εν ολίγοις, αξίωση μιας κοινωνικής οντότητας να είναι εθνικά ανεξάρτητη. Από τον 18ο μέχρι τον 20ο αιώνα είχαμε δεκάδες εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες κατά των αυτοκρατορικών και αποικιακών δυνάμεων. Συντομογραφικά θα δούμε τώρα την πολιτικοστοχαστική και διεθνοπολιτική συγκυρία αυτών των αγώνων ελευθερίας.
Διαδοχικά, με αφετηρία τον 15ο και 16ο αιώνα η αντί-θεοκρατία κατά του Ρωμαιοκαθολικού δεσποτισμού εξελίχθηκε σε αντι-μεταφυσικό κίνημα, το οποίο, τελικά, επηρέασε την πολιτική με τον εξής απλό αλλά καθοριστικό τρόπο: Πρώτον, οδήγησε σε μια υλιστική και συνάμα ιδεολογική νοηματοδότηση της ζωής στην δημόσια σφαίρα και δεύτερον, σε μια νοηματοδότηση της πολιτικής ενδοκρατικά και διακρατικά με όρους ισχύος.
Μέχρι και τις μέρες μας στις δυτικές κοινωνίες –της Ελλάδας μη εξαιρουμένης– σημαίνει μια ανένδοτη πάλη των διανοητικών ελίτ για εκδίωξη από την δημόσια σφαίρα όχι μόνο της θρησκείας αλλά και του πνεύματος, εν γένει.

Στο σημείο αυτό, λοιπόν, για να κατανοήσουμε την θέση της ελευθερίας ως κοσμοθεωρητικού αιτήματος, ως δηλαδή ενός εκ της φύσεώς του πνευματικού αιτήματος, απαιτείται να αντιπαραβάλουμε την κλασική-αριστοτελική νοηματοδότηση της πολιτικής με την νεοτερική. Κλασικά-αριστοτελικά και ανθρωποκεντρικά νοούμενα, το Κοινωνικό γεγονός και το Πολιτικό γεγονός σημαίνουν περίπου τα εξής: Υπό συνθήκες Ανεξαρτησίας ως Υψηλοτάτης, Υπερτάτης και Εσχάτης πολιτικής και ηθικής αρχής, το Πολιτικό γεγονός είναι ο συλλογικός κατ’ αλήθειαν βίος στο πλαίσιο του οποίου μια ελεύθερη κοινωνική οντότητα αναζητά τον συλλογικό τρόπο ζωής.
Ένα συλλογικό τρόπο ζωής που θα είναι συμβατός με την ανθρωποκεντρικά θεμελιωμένη ετερότητά της. Στην κλασική εποχή, οι πολίτες, ασκώντας την καθολική αρμοδιότητα του εντολέα συγκροτούνταν Πολιτειακά ως Δήμος, όριζαν τους νόμους και ήλεγχαν άμεσα και καθημερινά την εφαρμογή τους. Κοινωνία και εξουσία ταυτίζονταν: Η ατομική και κοινωνική ελευθερία κορυφώνονταν σε πολιτική ελευθερία. Δηλαδή, πολιτική ελευθερία με την έννοια του αυτοκαθορισμού του ατόμου και πέραν του ατομικού του βίου και στο πεδίο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, την πολιτειακή διασφάλιση του ρόλου των πολιτικοποιημένων πολιτών ως άμεσων εντολέων και τον προσδιορισμό της ελευθερίας με όρους όχι αυτονομίας της εξουσίας αλλά αυτονομίας των πολιτών-εντολέων που εμπλέκονταν άμεσα και καθημερινά στα πολιτικά δρώμενα.
Έτσι, σύμφωνα με την κλασική-Αριστοτελική αντίληψη, ανθρώπινη ετερότητα, δημοκρατία και πολιτική ελευθερία είναι νοήματα οργανικά συναρτημένα σ’ ένα πνευματικό και συνάμα αισθητό Όλο, την Πολιτεία. Το κλασικό σύστημα θεωρείται παραδειγματικό γιατί κατόρθωσε να ενσωματώσει τα πνευματικά κριτήρια και παράγοντες στον πολιτικό βίο και συνάμα να καθιερώσει το Ιδεώδες της Ανεξαρτησίας, όπως λεγόταν στην κλασική εποχή η Εθνική Ανεξαρτησία, ως θέσφατο και Υπέρτατη διαπολιτειακή ηθική αρχή. Το κλασικό σύστημα καταστράφηκε, υπενθυμίζω, όταν η Αθήνα δεν σεβάστηκε την Ανεξαρτησία των άλλων Πόλεων και είχαμε τον Πελοποννησιακό Πόλεμο.
Χωρίς να επεκταθώ στο Βυζάντιο λέω μόνο ότι, αν αντί σταυροφοριών, μια μόνο ματιά στην Βυζαντινή Οικουμένη θα έκανε τους Δυτικούς της ύστερης Μεσαιωνικής φάσης να καταλάβουν ότι, για να έχεις πολιτική και μάλιστα κοσμοσυστημική, δεν χρειάζεται η «νιτσεϊκή θανάτωση του Θεού», ούτε βεβαίως χρειάζεται να οδηγηθούν στο αδιέξοδο του εκμηδενισμού του πνεύματος από την δημόσια πολιτική. Ούτε ασφαλώς η μεταφυσική πίστη των ανθρώπων είναι συνώνυμη της Θεοκρατίας. Αυτές είναι θλιβερές υπεραπλουστεύσεις οφειλόμενες, στα πνευματικά τραύματα που προκάλεσε η Ρωμαιοκαθολική Θεοκρατία.
Βασική λοιπόν θέση μας είναι ότι τα έθνη του κόσμου τον 19ο και 20ο αιώνα εν μέσω της γιγαντομαχίας των διεθνιστικοϋλιστικών ιδεολογιών που δημιουργούσαν διεθνοπολιτικες συμπληγάδες, διεξάγωντας εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες αξίωσαν εθνική ανεξαρτησία για να ενσωματώσουν το πνεύμα τους στο δική τους ελεύθερη πολιτεία. Όμως, η νοηματοδότηση της πολιτικής με υλιστικούς όρους σήμαινε, εν τέλει, νοηματοδότηση της πολιτικής με όρους ισχύος.
Αφήνοντας κατά μέρος τους καλοπροαίρετους υλιστές φιλόσοφους των Νέων Χρόνων που φιλοδόξησαν «να θανατώσουν τον θεό» τονίζω τις εξής διεθνοπολιτικές συνέπειες της νοηματοδότησης της πολιτικής με όρους ισχύος: Την βίαιη και με ρατσιστικούς όρους ανθρωπολογική ολοκλήρωση στην Ευρώπη, στην Βόρειο Αμερική που εκτελέστηκε με εθνοκαθάρσεις και γενοκτονίες μεγάλης κλίμακας. Το αποικιοκρατικό και αυτοκρατορικό φαινόμενο που προκάλεσε μια μακραίωνη γιγαντιαία διατάραξη του πλανητικού πολιτικού γίγνεσθαι. Με απλά ελληνικά αυτό σημαίνει επί πέντε σχεδόν αιώνες τον κατεξουσιασμό και την καταδυνάστευση του πλανήτη.
Οι αποικιοκρατικές δυνάμεις εκτέλεσαν το μεγαλύτερο πλιάτσικο πλουτοπαραγωγικών πόρων όλων των εποχών, καταδυνάστευσαν έθνη με μακραίωνα εθνικά κτίσματα πολιτικού πολιτισμού, ανέστειλαν ή αντέστρεψαν την φυσιολογική πορεία των εθνικών πολιτικών πολιτισμών και γέννησαν απίστευτα διεθνοσοβινιστικά δόγματα εκπολιτισμού που επανέφεραν την ανθρωπότητα στην εποχή της βαρβαρότητας. Σήμαινε την τυραννία, μεγάλα νεκροταφεία απλών ανθρώπων της πλανητικής καθημερινής πραγματικότητας και μια γιγαντιαία πολιτικοκοινωνική αποσταθεροποίηση που καλά κρατάει μέχρι τις μέρες μας. Αυτή η καταστροφή συντελέστηκε σε μια ιστορική εποχή που τα έθνη του πλανήτη θα μπορούσαν να κάνουν περαιτέρω βήματα πολιτικού πολιτισμού.
Το τέλος του Μεσαίωνα ήταν μια κομβική ιστορική στιγμή μιας διαδρομής δύο χιλιετιών: Την κλασική εποχή διαδέχθηκε ο πολιτικός και πολιτισμικός εμβολισμός της Ανατολής από τον Αλέξανδρο, ακολούθησαν η ελληνιστική και Ρωμαϊκή εποχή και η Βυζαντινή Οικουμένη.
Διόλου τυχαίο, βλέπουμε και οι τρεις αυτές περιπτώσεις, περισσότερο όμως η Βυζαντινή Οικουμένη, κατέτειναν προς ένα κοσμοσυστημικό πλουραλισμό και μια αποδοχή της κοινωνικής ετερότητας των εθνών. Δύσκολη, μακραίωνη, αλλά σταθερή πορεία. Μπορούμε να πούμε ότι, όπως το παράδειγμα της Βυζαντινής Οικουμένης δείχνει, τα έθνη θα μπορούσαν να συνυπάρξουν υπό πιο ήρεμες συνθήκες, ιδιαίτερα αν η μετάβαση του ευρωπαϊκού μεσαίωνα έπαιρνε άλλη μορφή.
Εκεί λοιπόν που οι κοινωνικές οντότητες του πλανήτη συναλλάσσονταν αναμιγνύονταν, συγκροτούνταν και προχωρούσαν εν μέσω δυσκολιών και συγκρούσεων από τη μια εποχή στην άλλη η αποικιοκρατία και οι αυτοκρατορίες των Νέων Χρόνων τάραξαν τις σεισμικές πλάκες του πλανήτη και υποδούλωσαν έθνη τρισχιλιετούς διαμόρφωσης.
Οι αγώνες ανεξαρτησίας των δύο τελευταίων αιώνων, όμως, έδειξαν ότι ερήμην καθεστώτων, αυτοκρατοριών, υπερεθνικών δομών και ιδεολογικών αντιλήψεων οι κοινωνικές οντότητες ποτέ δεν έπαυσαν να διαμορφώνονται εθνικά. Καταμαρτυρείται από το γεγονός ότι κάποια στιγμή η εθνική τους κοσμοθεωρία εκρήγνυται αξιώνοντας συλλογική ελευθερία.
Πολύ πέραν των πεζών και συμβατικών συζητήσεων, ορίζουμε την εθνική κοσμοθεωρία ως ένα χωροχρονικό πνευματικό και ανθρωπολογικό επίτευγμα: Ως εθνική κοσμοθεωρία ορίζουμε, το διαχρονικό κοινωνιοκεντρικό κτίσιμο του πνευματικού κόσμου και της ανθρωπολογικής ετερότητας μιας οποιασδήποτε κοινωνικής οντότητας. Η εθνική κοσμοθεωρία είναι χωροχρονικό πνευματικό γεγονός το οποίο δεν καταστέλλεται και δεν κατεξουσιάζεται.
Είναι η πνευματική μαγιά που βρίσκεται στον πυρήνα των αξιώσεων ελευθερίας και που περιέχει πολύ δύναμη για να μπορεί να στηρίξει αγώνες ελευθερίας κατά τυράννων απείρως υπέρτερης ισχύος.

Θα πάρω μιαν ανηφοριά
Θα πάρω μονοπάτια
Να βρω τα σκαλοπάτια
Που παν στην λευτεριά Μπορεί σε κάποια μάχη,
γραμμένο η μοίρα νάχει,
να μη γυρίσουμε.
Μα πάμε με καμάρι
Και λέμε όποιον πάρει, και θα νικήσουμε

Απαγγέλλει ο αμούστακος Ρήγας Φεραίος της Κύπρου, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ο τελευταίος που απαγχονίστηκε σε ηλικία 18 χρονών κληροδοτώντας μας εκατοντάδες ποιήματα για την Ελευθερία, την Ελλάδα και τον Έρωτα.
Η εθνική κοσμοθεωρία είναι πρωτίστως πνευματικό και ανθρωπολογικό κατόρθωμα που σωρευτικά κτίζει τον πολιτικό πολιτισμό τοπικά και οικουμενικά. Αν και διαφορετικού περιεχομένου για κάθε κοινωνική οντότητα η εθνική κοσμοθεωρία είναι μορφικά πανομοιότυπη γιατί ενσαρκώνει τις ίδιες αξιώσεις για απαλλαγή από τυράννους, για δημοκρατία και για ελευθερία. Με εθνική κοσμοθεωρία είναι προικισμένες όλες οι κοινωνικές οντότητες στην Ανατολή, στον Νότο, στον Βορρά και στην Δύση.
Οι βαθμίδες αυτού του πολιτισμού και πολιτικού κατορθώματος, όμως, ποικίλουν: Αλλού υπάρχουν κτίσματα χιλιετιών, αλλού αιώνων και αλλού λιγότερο. Όπου και να κτίζεται και όπως και να κτίζεται, όμως, η εθνική κοσμοθεωρία είναι σίγουρα οικουμενικό κατόρθωμα και κεκτημένο όλων των κοινωνιών, γιατί εγγενώς συνυφασμένη με την οντολογικού περιεχομένου ανθρώπινη ελευθερία.
Το ανθρώπινο μάτι για να βλέπει καθαρά, ήρεμα και ειρηνικά απαιτείται να είναι ποτισμένο με το πνευματικό βάλσαμο της εθνικής κοσμοθεωρίας ως αξίωση δημοκρατίας και ελευθερίας. Από μια τέτοια εθνική κοσμοθεωρία εμφορείται ο Ρήγας Φεραίος.
Είναι χαρακτηριστική η βαθειά πολιτική ματιά του Ρήγα Βελεστινλή για τα έθνη του Μικρασιατικού ιστορικού βάθους. Ο Ρήγας Φεραίος, τα έβλεπε ως την πνευματική και ανθρωπολογική ουσία που υποστασιοποιεί τις ανθρώπινες σχέσεις συνδέοντα το παρελθόν, με το παρόν και το μέλλον, συνυφαίνοντας συνάμα ειρηνικές σχέσεις και συναλλαγές. Αν εκλείψουν οι τύραννοι, βασικά λέει ο Ρήγας, οι χωροχρονικά κτισμένες εθνικές κοινωνίες μπορούν να συμβιώσουν ειρηνικά σεβόμενες τις εκατέρωθεν εθνικές κοσμοθεωρίες.
Ο Ρήγας μπορούσε να διακρίνει τα εθνικά κτίσματα ως Κοινωνικά γεγονότα ως προς τα οποία το Πολιτικό γεγονός πρέπει να είναι συμβατό και προσαρμοσμένο υπό συνθήκες αδιαφοροποίητης πολιτικής ελευθερίας. Τα αλάνθαστα πνευματικά κύτταρα του Ρήγα έβλεπαν καθαρά ότι απαλλαγή από την τυραννία, ανεξαρτησία, δημοκρατία και ελευθερία είναι αλληλένδετα. Γι’ αυτό σύνδεσε ευθέως την αξίωση απαλλαγής από την τυραννία, την αξίωση για εθνική ανεξαρτησία και την αξίωση για δημοκρατία.
Αναφέρω χαρακτηριστικά αποσπάσματα του Ρήγα Φεραίου:

«Η Ελληνική Δημοκρατία είναι μία, με όλον όπου συμπεριλαμβάνει εις τον κόλπο της διάφορα γένη και θρησκείας. Δεν θεωρεί τας διαφοράς των λατρειών με εχθρικό μάτι».

Και αλλού, στο «Περί σχέσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας με τα ξένα έθνη»:

Ο ελληνικός λαός είναι φίλος και σύμμαχος με τα ελεύθερα έθνη. Οι Έλληνες δεν ανακατεύονται εις την διοίκηση των άλλων εθνών, αλλά ούτε είναι εις αυτούς αποδεκτό να ακατατωθούν άλλα έθνη εις την δική τους».

«Δέχονται όλους τους αδικημένους ξένους και όλους τους εξορισμένους από την πατρίδα των δια αιτία της ελευθερίας». Όλα όμως χάνονται αν χαθεί η πατρίδα. Έτσι γράφει: Οι Έλληνες «δεν κάμνουν ποτέ ειρήνη με ένα εχθρό ο οποίος κατακρατεί ελληνικό τόπο».

Η εθνική κοσμοθεωρία του Ρήγα είναι, θα έλεγα, οικουμενικής αξίας, άφθαρτης πνευματικότητας και εμποτισμένη από τα διαχρονικά επιτεύγματα του πολιτικού πολιτισμού. Υποδηλώνει που θα είχε οδηγηθεί ο κόσμος αν δεν είχαμε το φοβερό φαινόμενο της αποικιοκρατίας και των νεότερων ηγεμονισμών. Την ίδια εποχή που στα πολυεθνικά κράτη της Δύσης έβλεπαν τις πνευματικές παραδόσεις των εθνών τους ως απειλές προκαλώντας εθνοκαθάρσεις και γενοκτονίες, το εμποτισμένο στην εθνική κοσμοθεωρία βλέμμα του Ρήγα έβλεπε στην εθνικά βαθύπλουτη Ανατολή τις προϋποθέσεις ειρηνικής συνύπαρξης των κοινωνιών.

 ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ!
 

ΜΠΡΑΒΟ ΧΙΟ