Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016

ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΝΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ




Τον Σαμαρά τον έριξε η Μέρκελ όταν αυτός τον Σεπτέμβριο του 2014 έκανε λόγο για την φορολογία των εφοπλιστών Ευρωπαίων κα Ελλήνων.

Η Μέρκελ έχει απόλυτη ανάγκη τους εφοπλιστές και τα LNG τάνκερ τους από την στιγμή που ο αγωγός Κατάρ-Ιορδανίας-Συρίας-Τουρκίας-Ελλάδας-Ιταλίας-Αυστρίας δεν έχει γίνει ακόμα πραγματικότητα λόγω της άρνησης της Συρίας.
Τον Σεπτέμβριο του 2014 ο Σαμαράς ψέλλιζε κάτι για την πιθανότητα να πληρώσουν οι εφοπλιστές τους φόρους που χρωστάνε.Στην Ελλάδα χρωστάνε κάπου 3 δις.
Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους ο Σαμαράς ξαναπηγαίνει στο Βερολίνο και ζητάει λίγο έλεος στην εφαρμογή των μέτρων όπως το χαράτσι ΕΕΤΗΔΕ που σήμερα λέγεται ΕΝΦΙΑ .Ο Σαμαράς εξηγεί στην Μέρκελ ότι η κυβέρνηση του δεν θα αντέξει το σφυροκόπημα και ότι θα χάσει την κοινοβουλευτική διαδικασία εκλογής προέδρου της δημοκρατίας. Η Μέρκελ παραμένει ανένδοτη και τον στέλνει πίσω στον λάκκο των λεόντων.Παράλληλα διορίζει τον Γιουνγκερ ως πρόεδρο της ευρωπαϊκής επιτροπής αμέσως μετά την αναχώρηση Σαμαρά, ο οποίος Γιούνγκερ το πρώτο πράγμα που κάνει ήταν η νομοθέτηση της φοροαπαλλαγής των εφοπλιστών στην Ευρώπη.
Η Γερμανία είναι μεν ο μεγαλύτερος πελάτης της ρωσικής GAZPROM αλλά θέλει να ανεξαρτοποιηθεί από αυτήν γιαυτό και έκανε τον πόλεμο στην Συρία, για να περάσει ο αγωγός Κατάρ-Ευρώπης .Όμως λόγω της βοήθειας της Ρωσίας προς την Συρία ο αγωγός δεν έγινε εφόσον ο Άσαντ άντεξε τον πόλεμο.
Ο Τσιπρας πήρε την εξουσία και ενάμιση χρόνο μετά προσπάθησε να δώσει τις τηλεοπτικές άδειες εξ ολοκλήρου σε εφοπλιστές. Οι εφοπλιστές στην Ελλάδα όμως είναι χαϊδεμένα παιδια΄και του Πούτιν.Οι εφοπλιστές αποτελούν την μεταπολεμική-μετακατοχική ελίτ η οποία ανδρώθηκε με την βοήθεια των ΗΠΑ .Το 1981 οι ΗΠΑ ΄΄’αδειασαν΄΄ την ελίτ αυτή στηρίζοντας τον Α. Παπανδρέου ο οποίος ανέδειξε μια νέα ελίτ, αυτή των εργολάβων και εκδοτών εφημερίδων.
Ο Πούτιν πολύ πριν το 2014 είχε πλησιάσει τους Έλληνες εφοπλιστές και άλλους μεγαλοβιομήχανους οι οποίοι ανήκαν στην μετακατοχική ελίτ που είχε χάσει τα σκήπτρα από το 1981,και αφού τους βοήθησε επιχειρηματικά με διευκολύνσεις στις ρωσικές θάλασσες και αγορές τους πρότεινε να στηρίξουν τον Τσίπρα , κάτι που έγινε.
Ο Πούτιν ήθελε να διεισδύσει στα ελληνικά πολιτικά πράγματα αλλά τελικά δεν τα κατάφερε λόγω των Κινέζων.Οι Κινέζοι του έφαγαν τον Πειραιά, οι Κινέζοι του έφαγαν τους λιγνίτες της Μακεδονίας κι εξάλλου οι Κινέζοι είχαν το προβάδισμα στην Ελλάδα ,ακόμα από το 2012 που είχαν μεσολαβήσει στον Σόι -μπλε για να μας κρατήσει εντός ευρωζώνης, τότε που όπως έχει αποκαλυφθεί οι τράπεζες έμειναν από λεφτά και μας έστελνε η ΕΚΤ κρυφά με αεροπλάνα παλέτες με χρήμα .
Οι εφοπλιστές είναι τα αγαπημένα παιδιά των Γερμανών αλλά και των Ρώσων.Και των Αμερικάνων.ΟΙ ΗΠΑ εξάγουν ήδη αέριο σε όλο τον κόσμο και έχουν ανάγκη και 500 περίπου τάνκερ LNG , αριθμός που συνοψίζει το σύνολο των τάνκερ παγκοσμίως.Στον 3 ΠΠ η Ευρώπη θα πρεπε να στηρίζεται στις ΗΠΑ για αέριο, και οι ΗΠΑ στους εφοπλιστές.
Η πλάκα είναι ότι ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες που ευνόησε τους εφοπλιστές και τον άνθρωπο του Πούτιν στην Ελλάδα αποτελεί μια κίνηση η οποία ευχαριστεί τόσο την Γερμανία εφόσον αποτελεί μνημονιακό όρο για την αλλαγή του τηλεοπτικού τοπίου αλλά παράλληλα ευχαριστεί και τον Πούτιν που βλέπει έστω στα »ξεκούδουνα» τους ανθρώπους του να αποκτούν δύναμη.
Σήμερα οριστικοποιήθηκε το ξεπούλημα της Ελλάδας μέσω ΤΑΙΠΕΔ και η εκχώρηση της χώρας για 99 χρόνια στην Γερμανία.
Τελευταία οι ΗΠΑ βλέπουν με ανησυχία την Γερμανία να διαλύει τόσο την συνοχή της Ευρώπης όσο και την οικονομία της. Οι ΗΠΑ θέλουν την Ευρώπη υποτελή της αλλά με ισχυρή οικονομικά για να μπορέσει να εξοπλιστεί ενάντια στην ρωσική απειλή . Οι ΗΠΑ θέλουν την Ευρώπη εύρωστη οικονομικά για ένα ακόμα λόγο που δεν είναι άλλος από το να αποτελέσει το αντίπαλο προπαγανδιστικό δέος για τους Ρώσους. Με άλλα λόγια την στιγμή που οι Ρώσοι χάνουν κάθε μήνα μέρος του εισοδήματος τους λόγω των κυρώσεων της δύσης οι ΗΠΑ θέλουν την Ευρώπη να φαντάζει στα μάτι των Ρώσων πολιτών ως ο παράδεισος, ακριβώς όπως και κατά την εποχή της σοβιετικής ένωσης. Μα καθημαγμένη Ευρώπη θα αποτελεί το βούτυρο στο ψωμί των Ρώσων προπαγανδιστών οι οποίοι θα συσπειρώνουν τους Ρώσους , όπως ακριβώς στην σοβιετική ένωση.
Οι ΗΠΑ ως καθαρά ιμπεριαλιστικό κράτος-όπως λένε και οι συμπαθείς αριστεροί- θέλουν την Ευρώπη σε οικονομική άνθηση για να μπορέσει να αντέξει το σοκ του επαναεξοπλισμου της και να μπορεί επίσης να διατηρεί υψηλό επίπεδο ζωής για τους Ευρωπαίους οι οποίοι θα αποτελούν την ζωντανή απόδειξη προς τους Ρώσους για την αποτυχία των πολιτικών του Πούτιν.
Οι ΗΠΑ έχουν δείξει τα πρώτα σημάδια εκνευρισμού για την οικονομική χούντα της Γερμανίας εδώ και τρία χρόνια. Τα πρώτα σημάδια αυτής της ρήξης αποτέλεσαν τα σκάνδαλα με τις διαρροές των παρακολουθήσεων της CIA μέσω των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, παρακολουθήσεις που αφορούσαν στην δραστηριότητα τόσο των πολιτικών ελίτ της Ευρώπης όσο και των επιχειρηματικών. Η κάντρα συνεχίστηκε με την άρνηση της Γερμανίας για την αποδοχή τηςΤΤΙΡ , δηλαδή της συμφωνίας για την τελωνειακή ένωση ΗΠΑ-Ε.Ε. Ακολούθησαν το σκάνδαλο ΄΄των ρύπων ΄΄ των αυτοκινήτων της VW και τα γερμνικά αντίποινα με την δήθεν φοροδιαφυγή της YAHOO η οποία έχει έδρα στην Ιρλανδία.
Οι ΗΠΑ καλοβλέπουν την έξοδο της Βρετανίας απο την Ε.Ε Παρόλο που ο Ομπάμα έκανε δηλώσεις υπό τύπου παραινέσεων την παραμονή του δημοψηφίσματος για παραμονή της Βρετανίας στην Ε.Ε.
Η Βρετανία όπως ακριβώς και κατά τον Β ΠΠ αποτελεί το εφαλτηριο των ΗΠΑ στην Ευρώπη και οι δύο χώρες από κοινού έχουν συστήσει αντιγερμανικό μέτωπο.
Οι ΗΠΑ έπαψαν οριστικά να εμπιστεύονται την Γερμανία μετά το φιάσκο της Ουκρανίας και της Κριμαίας. Ωστόσο όπως ακριβώς η Ρωσία , έτσι και οι ΗΠΑ θεωρούν την Γερμανία και την Ε.Ε ως τον καλύτερο ενεργειακό πελάτη τους.
Ένας άλλος δείκτης τη δυσαρέσκιας των ΗΠΑ προς την ναζιστική συνταγή λιτότητας των Γερμανών αποτελεί και η διαμάχη μεταξύ ΔΝΤ και ΕΚΤ-Γερμανιας σχετικά με την χρηματοδότηση της Ελλάδας και το »μνημόνιο»Οι ΗΠΑ μέσω του οργάνου τους ΔΝΤ υποστηρίζουν την αναδιαμόρφωση του χρέους με γενναίο κούρεμα ενω οι Γερμανοί το αντίθετο.
Η Ελλάδα διαθέτει τεράστια αποθέματα αερίου, μετάλων και σπάνιων γαιών απαραίτητες για τη βιομηχανία των ηλεκτρονικών , αποθεματα τα οποία οι ΗΠΑ θεωρούν στρατηγικό και το οποίο θα τις στηρίξει στον επικέιμενο Γ ΠΠ. Οι Γερμανοί προορίζουν μέσω ΤΑΙΠΕΔ το παραπάνω αποθεματα προς διάθεση στους Άραβες συμμαχους τους, Κατάρ και ΣαουδικήΑραβία, χώρες στις οποίες ο Ομπαμα εχει γυρίσει οριστικά την πλάτη. Η Χίλαρι σχεδιάζει την αλλαγή αυτής της πολιτκής , ενω ο Τράμπ της συνέχισης της.
Η Γερμανία έχει μείνει μόνη της πλέον και οι ΗΠΑ θέλουν να της αποσπασουν την Ελλάδα.
Οι προδοτικές συμβάσεις του τύπου ΤΑΙΠΕΔ μπορούν να ακυρωθούν μόνο μέσω της εθνικοποίησης των προς πώληση πόρων και περουσιακών στοιχείων.Η εθνικοποίηση αυτή θα αποτελεσει μια διεθνώς έκνομη πράξη -αλά Τσάβεζ- και μπορεί να γίνει από μια δήθεν μη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση , ας πούμε μια κυβέρνηση προιόν πραξικοπήματος. Μην τρομάζετε με την λέξη αυτή διότι η Αμερική ως πατρίδα του MARKETING έχει τον τροπο να πλασάρει κάθε είδους πολιτειακή εκτροπή. Μια κατάλυση της εξουσία με πραξικοπηματικό τρόπο έαν εχει ως σημαία την απόδοση της πατρίδας πίσω στους έλληνες μπορεί να επιτύχει την υποστηριξη τους. Έχετε εμπιστοσύνη στην CIA και την βρετανική MI6.
Βέβαια οι εκτελεστές μιας τέτοιας εκτροπή θα πρεπει να παραδώσουν την εξουσία σε μικρό χρονικό διάστημα( στην τουρκία αυτό γίνοταν μετα απο κάθε επιτυχημένο πρξικόπημα) αλλά το ερώτημα είναι που, εφόσον όλο το πολιτκό και κομματικό φάσμα θα έχει καταστεί αναξιόπιστο και ίσως να είναι και υπόδικο για προδοσία.Ποιά άλλη λύση μένει; μα αυτή του βασιλέα, της βασιλευόμενης δημοκρατίας. Τι καλύτερο από ένα βασιλικό οίκο που θα είναι συνδεδεμένος με την Βρετανία και την βρετανική κοινοπολιτεία και φυσικά με τις ΗΠΑ ; Η Ελλάδα θα έχει έαν αγγλόφιλο βασιλέα, θα γυρίσειστην δραχμή η οποία θα συνδεθεί με το δολάριο και έτσι τα τεράστια αποθέματα αερίου και μετάλων θα ανήκουν σε ΗΠΑ και Βρετανία , τους παλιούς σύμμαχους οι οποίοι πολέμησαν στον ΒΠΠ μαζί εναντίον των Γερμανών.
Και η Ρωσία ; δεν θα αποτελεί πλέον θανάσιμο εχθρό; μα και βέβαια αλλά με τον έλεγχο της Ελλάδας απο ΗΠΑ και Βρετανία η Ευρώπη θα έχει εξασφαλίσει τα αποθέματα υδρογοναθράκων απαραίτητα για την απεξάρτηση της από τα Ρωσικα και θα τα έχει γλυώσει από τα σχέδια των Γερμανών για την εκχωρηση τους σε Κατάρ-Τουρκία και Σαουδική Αραβία.
Βέβαια θα απαιτηθεί λίγο ακομα εξαθλίωση των ελλήνων για να είναι έτοιμοι να υποστηρίξουν τα σχέδια ων Αμερικανοάγγλων. Ισως απαιτηθεί και η διενέργεια εκλογών με τον Μητσοτάκη να αναλαμβανει και να απολύει εκατοντάδες χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους, μια πραξη η οποία αρχικά θα πρκαλέσει ρίγη ηδονής στους άνεργους του ιδιωτικού τομέα αλλά σύντομα θα προκαλέσει χάος και κατάρρευση της υγείας-άμυνας και δημόσιας διοίκησης με απτά τραγικά και μοιραία αποτελέσματα στην καθημερινότητα των ελλήνων.
Οι ΗΠΑ με την αρπαγή της Ελλάδας απο την Γερμανία και την ένταξη της στον Αμερικανοβρετανικό πόλο θα καταφέρουν χτύπημα και στην Κίνα η οποία έχει επενδύσει στην Ελλάδα για την διείσυση στην Ευρώπη.
Εύλογα θα ρώτήσει καποιος τι θα γίνει με τις συμβάσεις εκχώρησης του ΤΑΙΠΕΔ . Μα είπαμε , ότι η ΄΄επαναστατική΄΄ κυβέρνηση θα εθνικοποιήσει τον ελληνικό πλούτο και όταν κατόπιν παραδώσει την εξουσία στην αμερικανοβρετανοκινητη εξουσία θα αναλάβει το αμερικάνικο ΔΝΤ την επικύρωση της εθνικοποίησης .Η Τρόικα δηλαδή η τριμερής ΔΝΤ-ΕΚΤ και Γερμανίας είναι ΄΄θεσμός΄΄ που για πρωτη φορά χρησιμποιήθηκε και εύκολα το ΔΝΤ(ΗΠΑ) θα τον αποδομήσει.Ποιός θα αντιπαρατεθεί με το ΔΝΤ ;
Παντα υπάρχει και το ανοιχτό σενάριο της τουρκικής επιθεσης κατόπιν εντολής των ΗΠΑ για να επιταχυνθεί η διαδικασία διάλυσης μας και το καλοσώρισμα της πολιτειακής εκτροπής με ορίζοντα την βασιλεία.Σε κάθε περίπτωση όμως είναι καλό να γνωρίζουμε ότι Τουρκία είναι μέρς του συμμαχικού άξονα Γερμανίας-Τουρκίας-Κατάρ και οι ΗΠΑ δύσκολα θα ζητούσαν κάτι τόσο σπουδαίο απο την Τουρκία ,π΄ρωτον διότι θα έδινα αξία σε αυτόν τον άξονα που εμπεριέχει την Γερμανία και δεύτερον διότι παρόλο που οι ΗΠΑ ναγκάσθηκαν να συνεργασθούν με τη Τουρκία στην Συρία δεν ξεχνούν ποτέ ότι στην ουσία ξεφτιλίστηκαν απο τον Ερντογάν.
Υπαρχει και η πιθανότητα η Γερμανία να ζητήσει απο την Τουρκία να μας επιτεθεί για να εμποδίζει τα αμερκανικά και βρετανικά σχέδια.Η Γερμανία και με τις δυο αυτές χώρες έχει ανοιχτούς λογαριασμούς και γυρεύει για γεωπολιτκη ρεβάνς τόσο μετά το brexit όσο και και για τον πΌλεμο σε οικονμικό επίπεδο με τις ΗΠΑ.
Τώρα εάν θέλετε στοιχεια και πραπομπες για ταπαραπάνω συμβαίνουν δυό πράγματα, είτε είστε ακομα βολεμένοι και δεν βλεπετε πέρα από την μύτη σα΄ς, είτε είστε απλά εκτός τοπου και χρονου , για να μην το πω αλλιώς. Για σας , την δεύτερη κατηγορία εχω να σας παω συγκλονιστικά νέα, μάλωσε οΜητσοτάκης με τον Τσίπρα στην Βουλή σήμερα, ουάου, μεγάλη πολιτική μάχη, έκλεισε και το MEGA να σας αναλύσει αυτή την ΄΄πολιτκή ζύμωση΄΄……..
Όσο για τους εφοπλιστές, ε…. αυτοί δεν παθαίνουν τίποτα, όλοι τους έχουν ανάγκη…..

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016


 ΕΛΛΑΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΣΑ ΤΟΝ ΗΡΩΑ -ΛΥΤΡΩΤΗ

Πριν από ένα χρόνο υποστήριξα από τη θέση αυτή πως ένα νέο 1968 κυοφορείται και είναι επί θύραις. Όποιος νόμισε πως καθώς θα τελείωνε την ανάγνωση των γραμμών του άρθρου εκείνου, θα έριχνε μια ματιά από το παράθυρο του σπιτιού του και θα έβλεπε χιλιάδες ανθρώπους να διαδηλώνουν, δεν γνωρίζει πώς διαμορφώνονται οι μαζικές συνειδήσεις και πώς κυοφορούνται οι εξεγέρσεις.
Και όταν αναφέρομαι σε εξεγέρσεις δεν εννοώ την καθοδηγημένη καθεστωτική αντίδραση τύπου «αντιεξουσιαστών» που βρίσκονται σήμερα στην υπηρεσία του «συστήματος ΣΥΡΙΖΑ», αλλά την αυθόρμητη λαϊκή αντίδραση που εκτονώνει την συμπίεση που υφίσταται η κοινωνία. Δεν είναι επανάσταση αλλά εξέγερση. Δεν είναι αναγκαίο να θέτει άμεσα πολιτικά προτάγματα, μπορεί να θέτει και πολιτισμικά.
Αυτό ήταν και ο περίφημος «Μάης του ’68». Από τις πολλές ερμηνείες που του δόθηκαν, συγκλίνω περισσότερο στου διαπρεπούς μαρξιστή ιστορικού Έρικ Χόμπσμπομ: η πρώτη γενιά του πολέμου που ριζοσπαστικοποιήθηκε μαζικά προς τα αριστερά λειτούργησε ως πυροδότης κοινωνικών αλλαγών που έμελλε να έρθουν. Η εξέγερσή της ήταν, όμως, «πολιτιστική».
Η επανάσταση ελάχιστα απασχολούσε τις προλεταριακές μάζες της Χρυσής Εποχής, μετά από είκοσι χρόνια σε οικονομίες πλήρους απασχόλησης. Το ’68 μπορεί να υπήρξε συνεργός στη μετέπειτα επικράτηση του ατόμου επί της κοινωνίας.
Οι εποχές αλλάζουν και τα κοινωνικά προτάγματα διαφοροποιούνται. Οι κοινωνίες είναι συστήματα τα οποία έχουν μια ορισμένη αφομοιωτική χωρητικότητα με βάση το σύστημα αξιών και οικονομικού και πολιτικού παραδείγματος που πρεσβεύουν. Όταν τα συστήματα αυτά μπορούν να αναπαραχθούν, παίρνουν παράταση ζωής. Όταν είναι ερμητικά κλειστά, εκρήγνυνται.
Το ελληνικό σύστημα εξάντλησε τις αφομοιωτικές δυνατότητές του. Αψευδής μάρτυς, η αδυναμία να προταθούν διαφορετικές πολιτικές από πολιτικά κόμματα τα οποία υποτίθεται ότι βρίσκονται στα άκρα του πολιτικού φάσματος. Αυτή η αδυναμία του στερεί τη δυνατότητα εκτόνωσης. Και το οδηγεί στην τυφλή σύγκρουση καθώς εξέλιπε και η δυνατότητα ιδεολογικής αναπαραγωγής του (διαμόρφωσης, δηλαδή, ψευδούς συνείδησης).
Οι ιδεολογικοί ινστρούχτορες που έχουν περιοριστεί στα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικοί.
Και το κοινωνικό περιθώριο που συντηρεί ο ΣΥΡΙΖΑ με κουπόνια για τα κοινωνικά παντοπωλεία εξαντλεί, οσονούπω, τη δυνατότητα τρομοκρατικής επιβολής του προς όφελος των πατρώνων του.
Ολοένα και περισσότερα κοινωνικά στρώματα πέφτουν κάτω από το όριο της φτώχειας· και όταν δεν έχεις να χάσεις παρά μόνο τις αλυσίδες σου, δεν συγκρούεσαι απλώς, αλλά συγκρούεσαι και τυφλά. Αυτά δεν γίνονται ούτε κατ’ επιταγήν ούτε βιαστικά. Ωριμάζουν. Και η κυοφορία τους συντελείται σε ολόκληρη την Ευρώπη, η οποία δεν έχει μια πειστική πολιτική, οικονομική και ιδεολογική πρόταση στους πολίτες της.
Η Ελλάδα δεν είχε ποτέ ούτε τη διανόηση που θα διαμόρφωνε την κοινωνική συνείδηση, ούτε την πολιτική παιδεία πάνω στην οποία θα «πατούσε» ο λόγος μιας αληθινά προοδευτικής και όχι σιτιζόμενης στους κομματικούς προθαλάμους πνευματικής τάξης. Δεν μπορεί να αποτελέσει πρωτοπορία. Αλλά με την πρώτη σπίθα στην ευρωπαϊκή γειτονιά της, το εκρηκτικό μίγμα θα ανάψει. Γι’ αυτό, οι ινστρούχτορες του κυβερνώντος κόμματος ας μην επαναπαύονται στην ψευδαίσθηση ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.
«Τα μνήματα είναι γεμάτα από αναντικατάστατους» έλεγε ο Τσόρτσιλ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε την ψήφο των εκλογέων λόγω αντίδρασης στα μέτρα που είχαν λάβει τα παραδοσιακά αστικά κόμματα της Μεταπολίτευσης (και το ΠΑΣΟΚ εξελίχθηκε ως τέτοιο μετά τον Ανδρέα), αλλά και λόγω μιας ομιχλώδους ιδεολογικής ηγεμονίας του. Δύσκολα μπορεί να κρατηθεί ένα κόμμα στην εξουσία αν δεν έχει ένα –στοιχειωδώς πειστικό– αφήγημα. Και τα δύο εξέλιπαν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Τα μέτρα που παίρνει είναι τα ίδια (και χειρότερα) των προκατόχων του, και το αφήγημά του τελείωσε νωρίς. Η ιδεολογική και πολιτική προσπάθεια αναπαραγωγής του δημιουργεί αρνητικά αντανακλαστικά. Η βαθιά ψυχή του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Πολάκης. Είναι το αναφομοίωτο περιεχόμενο των ανακοινώσεών του που χαρακτηρίζουν φασίστα και ρατσιστή κάθε έναν με τον οποίο διαφωνεί, τυπικά η ουσιαστικά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει αυτήν τη στιγμή ούτε πολιτική ούτε ιδεολογία. Αναζητά έναν εικονικό εχθρό. Τον βολεύει περισσότερο από τον καθένα η ύπαρξη ακροτήτων φασιστικού και ρατσιστικού τύπου για να κυνηγάει φαντάσματα και να συσπειρώνει τους οπαδούς του.
Η ελληνική κοινωνία, όμως δεν πείθεται και οι ιδεολογικοί ινστρούχτορές του, συνήθως κάποιοι δημοσιογράφοι, είναι αδύνατον να επιφέρουν σοβαρά αποτελέσματα.
Χαρακτηριστικές περιπτώσεις αποτέλεσαν τις τελευταίες ημέρες και ο σταλινικός τρόπος συκοφάντησης με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η δημοσιογράφος του Alpha στη συνέντευξη του πρωθυπουργού, και η απροκάλυπτη παρέμβαση στη δικαιοσύνη, στην υπόθεση Ντογιάκου (η Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ κράτος δικαίου παρά μόνο à la carte) και η κυβερνητική αντίδραση στην απόρριψη από τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος της προτεινόμενης από την κυβέρνηση διοίκησης της Τράπεζας Αττικής. Αναγκαία διευκρίνιση: όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι απέναντι στο νόμο και όλοι υφίστανται τις συνέπειές των. Αλλά δεν σας προβληματίζει η έφοδος της οικονομικής αστυνομίας στο γραφείο της συζύγου του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, την ίδια στιγμή με την απόρριψη της προτεινόμενης διοίκησης της Τράπεζας Αττικής από τον κ. Στουρνάρα;
Αισθάνονται τόσο καθεστωτικοί και τόσο απροκάλυπτα κυρίαρχοι που δεν κρατούν ούτε τα προσχήματα.
Το κυριότερο όμως παράδειγμα αδυναμίας άσκησης κυβερνητικής πολιτικής είναι η υπόθεση των προσφύγων Ωραιοκάστρου.
Σε ένα θέμα που είναι σίγουρο ότι θα επηρέαζε καταλυτικά τη ζωή τοπικών κοινωνιών οι οποίες είναι φοβισμένες και αδύναμες από όσα συμβαίνουν γύρω τους, η κυβέρνηση προέβη σε αφορισμούς του είδους «φασίστες» και «ρατσιστές» εναντίον γονέων και παιδιών ενώ θα όφειλε να τους προετοιμάσει για τις αλλαγές στην καθημερινότητά τους.
Δυστυχώς, η ευρωπαϊκή εμπειρία έχει δείξει πως και οι δύο τρόποι διαχείρισης του προσφυγικού ζητήματος (απομόνωση ή ενσωμάτωση) έχουν αποτύχει, αλλά μεταξύ των δύο η προσπάθεια προσαρμογής των προσφύγων διά τής –κατά το δυνατόν– εντάξεώς τους στην ελληνική κοινωνία –και όχι απομόνωσής τους– είναι προτιμότερη. Το αν θα επιτευχθεί ή όχι είναι ζητούμενο, αλλά η γκετοποίηση είναι σίγουρο ότι θα παράξει μόνο αρνητικά αποτελέσματα.
Η ευκολία όμως με την οποία χαρακτηρίζονται όσοι εκφράζουν επιφυλάξεις φασίστες και ρατσιστές είναι εντυπωσιακή και οδηγεί σε δεύτερες σκέψεις.
Η κυβέρνηση χρειάζεται να τους διαμορφώσει και να τους συντηρήσει, για να βρει ιδεολογικό αντίπαλο, όπως επισημάναμε παραπάνω.
Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Δεν βρίσκεται στη σφαίρα της συνωμοσιολογίας η παραδοχή ότι υπάρχει μια παγκόσμια τάση που επιδιώκει την αποδόμηση των εθνικών κρατών και τη διαμόρφωση μια παγκόσμιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας στην οποία το άτομο θα έχει την ιδιότητα του παγκόσμιου πολίτη.
Αν και αυτή είναι η κυρίαρχη τάση της παγκοσμιοποίησης που φαίνεται να αποτυγχάνει, το χαρακτηριστικό της είναι ότι στο όνομα των αρχών που πρεσβεύει, τα πολιτισμικά πρότυπα που επικρατούν στην ευρωπαϊκή ήπειρο υφίστανται πίεση. Η ιδιαιτερότητα μιας θρησκευτικής ή εθνικής μειοψηφίας πολλές φορές κυριαρχεί στο σχολείο ή σε κεντρικής εκδηλώσεις μιας ευρωπαϊκής κοινωνίας. Στην ουσία αμφισβητείται το οικοδόμημα του Διαφωτισμού, έστω και στις μεταμοντέρνες του μορφές. Και αν αυτό, σε επίπεδο κοινωνίας, γίνεται ασυνείδητα, σε επίπεδο πολιτικής, οικονομικής και πνευματικής ηγεσίας γίνεται συνειδητά.
Αυτή η αμφισβήτηση, όμως, ενεργοποιεί το πολιτικό υποσυνείδητο των πολιτών. Είναι ζήτημα μιας στοιχειώδους ποσοτικής μεταβολής για να περάσει η αντίδραση από το υποσυνείδητο στο συνειδητό. Και τότε θα δούμε φαινόμενα πρωτόγνωρα. Αυτή η στιγμή φαίνεται στον ορίζοντα.